Η θεραπεία του κατάγματος έχει βέβαια για βασικό της σκοπό την πώρωση των τμημάτων του οστού στην κανονική θέση τους, ή τουλάχιστον σε μια κατάλληλη λειτουργική θέση, τέτοια δηλαδή που να μην εμποδίζεται η λειτουργικοτητα του μέλους. Πέρα όμως απ’ αυτό, η θεραπεία πρέπει να επιδιώκει και τη γενικότερη αποκατάσταση στο φυσιολογικό όλων των λειτουργιών του μέλους, προφυλάσσοντας, αυτό από τα επακόλουθα της κακώσεως ή πολλές φορές και της θεραπείας, που είναι γνωστά με το γενικό δρο <<νόσος του κατάγματος>>, δηλαδή τη δυσκαμψία των αρθρώσεων, την οστεοπόρωση, την ατροφία και μειωμένη λειτουργία των μυών, το οίδημα κ.α.